ເພິ່ນແຍກຂ້ອຍອອກມານອນຫ້ອງນອກຕອນຢູ່ປໍ3 ນ້ອງມິ້ນຫາກໍ່ເຂົ້າປໍ1 ຕອນນັ້ນບໍ່ມີປີກຽມ ອາດຈະມີໃນນະຄອນຫລວງ
ແຕ່ເມືອງນ້ອຍໆທີ່ພວກຂ້ອຍຢູ່ບໍ່ທັນມີ ເມື່ອອາຍຸຮອດ 6-7 ປີ ຈຶ່ງໄປຈົດຊື່ເຂົ້າໂຮງຮຽນປະຈຳຕາແສງ.
ໃຈແທ້ ຂ້ອຍຢາກອອກມານອນຄົນດຽວຕັ້ງແຕ່ເຂົ້າໂຮງຮຽນພຸ້ນລະ ແຕ່ເພິ່ນວ່າຂ້ອຍຍັງນ້ອຍໂພດທີ່ຈະອອກໄປນອນຫ້ອງນອກຄົນດຽວ ແຕ່ຫລັງຈາກເພິ່ນຮູ້ວ່າຂ້ອຍລູບຫລິ້ນຂອງນ້ອງມິ້ນຕອນຢອກລໍ້ອໍ້ແອ້ກັນໃນຫ້ອງນອນ ເພິ່ນກໍ່ເລີຍຈັດຫ້ອງໃຫ້ຂ້ອຍນອນນອກ
ສ່ວນນ້ອງມິ້ນຍັງນອນໃນຫ້ອງນ້ອຍຂ້າງຫ້ອງພໍ່ແມ່ ຄືນໃດຮູ້ສຶກເຊັງໆຈຶ່ງອອກມານອນນອກນຳຂ້ອຍຖ້າພໍ່ແມ່ກັບມາແຕ່ງານສັງສັນສັງຄົມ
ເພິ່ນຖືກເຊີນໄປຮ່ວມເລື້ອຍ ຖ້າເປັນຄ່ຳຄືນລັດຖະການເພິ່ນຈະກັບໄວແດ່ ແຕ່ຖ້າເປັນຄືນວັນສຸກວັນເສົາແລ້ວເກືອບແຈ້ງພຸ້ນລະເພິ່ນຈຶ່ງກັບ
ຂ້ອຍກໍ່ບໍ່ໄດ້ອອກໄປທ່ຽວຫລິ້ນກາງຄືນດອກ ຖ້າໄປກໍ່ຕ້ອງກັບກ່ອນ 9 ໂມງ ກອງຫລອນຕາແສງຂ້ອຍເຂັ້ມງວດເຄີຟິວຂອງເດັກລຸ້ນ,
ອາຍຸ 18 ປີ ລົງມາຫາ 13 ເຂົາເອີ້ນເດັກລຸ້ນ 13 ປີລົງໄປກໍ່ເອີ້ນເດັກ ບໍ່ບອກເຈົ້າກໍ່ຄົງຮູ້ເນ໊າະວ່າເຂົາເອີ້ນຫຍັງຖ້າອາຍຸຢູ່ໃນໄລຍະ 19 ຫາ 26 ປີ. ເບື່ອແທ້ໆຈຶ່ງອອກໄປເບິ່ງໜັງກັບໝູ່ ນ້ອງມິ້ນບໍ່ຢາກຢູ່ນຳປ້າແມ່ບ້ານກໍ່ແລ່ນນຳກົ້ນ
ຈຳຕ້ອງໄດ້້ເອົານ້ອງໄປນຳ.ໜັງຮອບຄ່ຳຄືນນັ້ນເປັນໜັງເລດອາ ຖ້າບັກຍ໊ອກຍາມປີ້ ມັນບໍ່ໃຫ້ເດັກລຸ້ນເຂົ້າເບິ່ງດອກແຕ່ໂຊກດີຖືກມື້ບັກຢ໊ອກພັກເຂົາຈຶ່ງໃຫ້ພວກຂ້ອຍເຂົ້າ ໄດ້ເງິນກ້ອງເສື້ອຈ້າງເອົານ້ອງມິ້ນເຂົ້າຕາມກົດ ນ້ອງມິ້ນຕ້ອງໄດ້ຊື້ປີ້ນຶ່ງແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ຄິດວ່າຊິເອົານ້ອງໄປນຳຈຶ່ງຊື້ແຕ່ 3 ປີ້ ຈ້າງຍາມເຄິ່ງຄ່າປີ້ເດັກ ຈຶ່ງເອົານ້ອງມິ້ນເຂົ້າໄດ້. ຕອນໜັງບໍ່ທັນສາຍ ນ້ອງມິ້ນກໍ່ນັ່ງຕັ່ງຂ້າງຂວາຂ້ອຍບັກຕົງນັ່ງຂ້າງຊ້າຍຈາກນັ້ນກໍ່ແມ່ນບັກລີ ເມື່ອມີຄົນເຂົ້າມາ ນ້ອງມິ້ນຈຶ່ງຕ້ອງຍ້າຍມານັ່ງນຳຂ້ອຍຮູ້ສຶກຜິດປົກກະຕິຕອນຮອດສາກເລີບຊີ້ນ ຂອງແຂງທີ່ດັນໃສ່ກົ້ນນ້ອງມິ້ນເຮັດໃຫ້ນ້ອງຕ້ອງເສື່ອນກົ້ນໄປມາ ຍິ່ງເສື່ອນກໍ່ຍິ່ງເຮັດໃຫ້ເອັນແຂງແທງຖືກຮ່ອງເທື່ອລະເລັກເທື່ອລະນ້ອຍຈົນປາຄໍ່ນ້ອຍພົ່ນນ້ຳລາຍໃສ່ປາກເຕົ່ານ້ອຍຢ່າງຫັກຫ້າມບໍ່ໄດ້.
ຈາກຄໍ່າຄືນນັ້ນເປັນຕົ້ນມາຂ້ອຍມັກຫາໂອກາດລວນລາມນ້ອງມິ້ນທຸກຄັ້ງທີ່ຢູ່ລັບຕາຄົນອື່ນໂດຍສະເພາະແມ່ນລັບຕາພໍ່ແມ່ ແລະ ທຸກຄັ້ງທີ່ຊວນນ້ອງໄປເບິ່ງໜັງ ນ້ອງຈະລັ່ງເລ ແຕ່ສຸດທ້າຍກໍ່ໄປນຳເພາະນ້ອງມັກເບິ່ງໜັງໄທ ມັກບັກ Andy ພະເອກໜ້າຫລໍ່ສະແດງເລື່ອງ ชุ้ ຖ້າແມ່ນໜັງບັກນີ້ສະແດງແລ້ວແມ່ນໄປນຳໂລດ. ຂ້ອຍກໍ່ເຮັດຄືເກົ່າຫັ້ນລະ ຊື້ປີ້ດຽວ ຈ້າງບັກຈີກປີ້ ເຂົາກິນນຳກັນນ໊ະ
ພວກແຍງປີ້ກັບບັກຈີກປີ້ຈຶ່ງບໍ່ຕ້ອງຫ່ວງ ຊັງບັກເຕັ້ຍ ມັນມັກເຍືອງໄຟມາເບິ່ງພວກຂ້ອຍ
ຕອນເຍືອງທາງຄົນເຂົ້າໃໝ່ມານັ່ງແຖວຂ້ອຍ.
