ໃນຊີວິດຈິງ, ຂ້ອຍກັບເອື້ອຍແພວຖືກກັນດີຄືໝາກັບແມວ. ເອື້ອຍແພວເປັນຄົນສະຫລາດ ຫລັກແຫລມ
ແບ່ງປັນເຂົ້າໜົມໃຫ້ພວກຂ້ອຍໜ້ອຍກ່ວາລາວ ແບບວ່າ One for you 2 for me ປະມານນັ້ນລະ
ນ້ອງໆບໍ່ລໍ່າໄລປານໃດ ເອື້ອຍແບ່ງໃຫ້ກິນຊໍ່າໃດກໍ່ກິນໄປ ຂໍພຽງແຕ່ໄດ້ກິນກໍ່ດີໃຈແລ້ວ ແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ພໍໃຈ
ທີ່ເຫັນເອື້ອຍແພວແບ່ງປັນບໍ່ເທົ່າກັນ ບໍ່ໄດ້ຄິດດອກວ່າເອື້ອຍແພວປູ້ເລກ ຫານ 3 ຍາກກ່ວາຫານ 2.
ເຂົ້າໜົມກ້ອນນຶ່ງຫັກເຄິ່ງ ແລ້ວກໍ່ເອົາມາຫັກເຄິ່ງອີກ ມັນງ່າຍກ່ວາຫັກໃຫ້ເປັນ 3 ກ້ອນນ້ອຍເທົ່າໆກັນ
ບໍ່ແມ່ນຫວາ? ຍື່ນ 2 ທ່ອນນ້ອຍໃຫ້ຂ້ອຍກັບນ້ອງ ສ່ວນເອື້ອຍແອວກິນທ່ອນໃຫຍ່, ຂີ້ຫລັກຂະໜາດ.
ບໍ່ແມ່ນແຕ່ກັບພວກຂ້ອຍ, ກັບໝູ່ຫລິ້ນນຳກັນ ເອື້ອຍແພວກໍ່ຫລັກເຂົາຄືກັນ ໂດຍສະເພາະແມ່ນຍາມ
ຫລິ້ນໄພ້ ຢາຍໃຫ້ເຂົາ 3 ໃບ ສ່ວນເອື້ອຍແພວເອົາ 4 ໃບ ມາເລືອກໄພ້ໃຫຍ່ກິນໝູ່ ແຕ່ເຂົາບໍ່ກ້າຕໍ່ວ່າ
ບໍ່ກ້າຜິດເພາະຢ້ານລາວທີ່ເປັນລູກສາວທ່ານຄູໃຫຍ່ ເສຍແລ້ວກໍ່ເສຍໄປ ເທື່ອໜ້າຈຶ່ງບໍ່ໃຫ້ລາວສາກໄພ້
ຖ້າຫລິ້ນກໍ່ຫລິ້ນເກມອື່ນ ຊິຫລິ້ນເກມຫຍັງ ເອື້ອຍແພວກໍ່ຫລັກເຂົາຢູ່ດີຫັ້ນລະ.
ຂ້ອຍກໍ່ບໍ່ເຂົ້າໃຈ, ທຸກເທື່ອທີ່ພໍ່ຊື້ເຂົ້າໜົມມາຕ້ອນ ເພິ່ນມັກຈະມອບໜ້າທີ່ໃຫ້ເອື້ອຍແພວເປັນຜູ້ແບ່ງປັນ
ທັງໆທີ່ຮູ້ວ່າເອື້ອຍແພວເປັນຄົນຂີ້ຫລັກມັກໄດ້. ມື້ນຶ່ງ, ພໍ່ເອົາເງິນໃຫ້ 500₭ ໃຫ້ເອື້ອຍແພວຊື້ອາຫານ
ມາໃຫ້ພວກຂ້ອຍກິນ ເພາະເພິ່ນຕ້ອງພາແມ່ໄປຊ່ອຍວຽກເຮືອນບຸນພີ່ນ້ອງ ແລະ ມອບໜ້າທີ່ໃຫ້ເອື້ອຍແພວ
ເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງຂ້ອຍກັບນ້ອງສາວ. ເຂົ້າປຽກຖ້ວຍລະ 100₭ ນໍ້າແປ໋ບຊີຈອກລະ 20₭ ເຫຼືອເງິນ 40₭
ແຕ່ເອື້ອຍແພວພັດອົມເອງ ບອກວ່າເງິນບໍ່ເຫຼືອຈັກກີບ ຂ້ອຍເລີຍກຸມຊອກໄປເຫັນເງິນໃບ 20₭
ຢູ່ເຕົ້າເສື້ອຊ້ອນ. ແທນທີ່ຊິເອົາເອົາ ຂ້ອຍພັດລົງໂທດເອື້ອຍແພວດ້ວຍການຈັບຄັ້ນນົມລາວ ທັງຄັ້ນ
ທັງດູດ ທັງເລຍ ສ່ວນມືອີກເບື້ອງກໍ່ຈົກລົງໄປຊອກຢູ່ຕາມຖົງສົ້ງ ຊອກບໍ່ເຫັນກໍ່ກຸມແກ້ສົ້ງຊອກເບິ່ງຖົງໃນ
ແຕ່ບໍ່ບໍ່ເຫັນອີກ ຕ້ອງໄດ້ກຸມແກ້ອອກທັງສົ້ງ ແລະ ສະຫລິບຈຶ່ງເຫັນອີກໃບນຶ່ງທີ່ເຊື່ອງໄວ້ໃນຫລືບສະຫລິບ.
ຍ້ອນຄວາມຢາກຮ້າຍ ຍ້ອນຄວາມຢາກສີ້ ຂ້ອຍຈຶ່ງໄດ້ກຸມສີ້ເອື້ອຍແພວຈົນນໍ້າແຕກໃສ່ໝອນຂ້າງ...
