ເວົ້າຕາມຕຳລາອ້າຍໂຈ ກ໊ະຊິແມ່ນເວນກຳນຳມາແຕ່ຊາດກ່ອນ ຂ້ອຍຈຶ່ງຄິດຈຶ່ງຫລົງໄຫລໃນຄວາມງາມ ໃນຄວາມນ່າຮັກຂອງນ້ອງໃພ້ບໍ່ເລີກບໍ່ແລ້ວບໍ່ເຫັນຫນ້າ ໄດ້ເຫັນກົ້ນກໍ່ດີໃຈ. ໃນແຕລະວັນ, ຂ້ອຍຈະໄປບ້ານນ້ອງຊາຍຕອນນ້ອງໃພ້ກຽມຕົວໄປວຽກ ປະມານ 2 ໂມງ ຢອກລໍ້ຫລິ້ນກັບຫລານເພື່ອບໍ່ໃຫ້ລາວສໍ້ໄປກັບແມ່. ນ້ອງໃພ້ແຕ່ງໂຕໄປວຽກຄືກັບຄົນອື່ນແຕ່ງໂຕໄປງານລ້ຽງນີ້ລະ ຄືວ່າລະ ສາວຫ້ອງການ ບໍ່ແມ່ນສາວສາຍປະກອບຫໍ່ເຄື່ອງເກີບສົ້ນສູງ ກະໂປ່ງ ບາງເທື່ອກໍ່ສະເກິດ ເສື້ອຄໍກ້ວາງໂຊເນີນນົມ ແຈັກເກັດຊົງຜົມ Yongyi, ຖ້າເຈົ້າວາດພາບບໍ່ອອກຊົງຜົມຢົງຢີ ໃຫ້ຄິດຫານາງເອກຮູບເງົາເລື່ອງ "ມັງກອນຢົກ" ນ້ອງໃພ້ຂ້ອຍເຮັດຊົງຜົມນັ້ນລະ.ແນ່ນອນ, ກ່ອນຈະອອກເຮືອນໄປ ນ້ອງໃພ້ຈະມາກອດຈູບສັ່ງລາລູກຂ້ອຍສວຍໂອກາດນັ້ນເບິ່ງສິ່ງທີ່ຢາກເຫັນ ເນີນນົມ ຂາຂາວ ງ່າມຂາອັນໃດມາກ່ອນກໍ່ເບິ່ງສິ່ງນັ້ນ ແລ້ວກໍ່ເກັບເອົາໄປຈິນຕະນາການຕອນຊັກວ່າວ.
ບໍ່ໄດ້ເຫັນກົ້ນນ້ອງໃພ້ເກືອບປີແລ້ວຕິເບ໊າະ ຕັ້ງແຕ່ເພິ່ນຫ້າມໄປມາຫາສູ່ກັນ
ເພື່ອເປັນການປ້ອງກັນການລະບາດເຊື້ອໂຄບິດ-19 ນ້ອງຊາຍກໍ່ບໍ່ໄດ້ຕັ້ງວົງ
ຂ້ອຍກໍ່ເລີຍບໍ່ໄດ້ໄປແຍງຄວາມນ່າເອົາຂອງນ້ອງໃພ້.
ຄືນຜ່ານມາ, ຝັນວ່າໄດ້ຊື່ນຊົມດົມແກ້ມນ້ອງໃພ້ຕອນນັ່ງຊຸມເບຍກັບບັກພອນ
ມືນຶ່ງກໍ່ຈົກຫີນ້ອງໃພ້ຈົນແສະ ຕື່ນມາຈຶ່ງເຫັນຮອຍປຽກເປື້ອນຢູ່ເສື່ອ.
